Stan graniczny nośności dźwigara żelbetowego mostu na zginanie według norm PN-EN 1992-2 oraz PN-S-10042:1991
EN Ultimate limit state of reinforced concrete bridge girder subjected to bending according to two codes: PN-EN 1992-2 and PN-S-10042:1991
2016
scientific article
polish
- konstrukcja żelbetowa
- dźwigar mostowy
- stan graniczny nośności
- zginanie
- wymiarowanie
- normalizacja
PL Praca włącza się w bogaty w ostatnich latach w krajowym piśmiennictwie nurt porównań dwóch generacji norm projektowania mostów z betonu: polskiej - wycofanej, aczkolwiek powszechnie stosowanej oraz europejskiej - wciąż jeszcze wdrażanej do praktyki projektowej. Nowością w stosunku do dotychczasowych publikacji polskich jest szersze ujęcie różnic między obydwiema generacjami norm. Poza rozpatrywanymi przez wielu autorów różnicami w obciążeniach ruchomych ujęto mianowicie także różnice w charakterystykach materiałów, tj. betonu i stali, różnice we współczynnikach bezpieczeństwa, zarówno materiałowych, jak i obciążeniowych, i wreszcie różnice w procedurach wymiarowania. Ograniczono się natomiast do jednej tylko kategorii mostu: wielobelkowego oraz do stanu granicznego nośności dźwigara mostu wyłącznie na zginanie. Efektem końcowym pracy jest propozycja współczynników dostosowawczych, jakie powinny się znaleźć w długo oczekiwanym przez środowisko mostowe załączniku krajowym do europejskiej normy obciążeń. Propozycja ta odbiega od postulatów zgłaszanych przez innych autorów. Współczynniki obciążeń odpowiadające najwyższej klasie obciążeń (A) są mianowicie wyższe niż u innych autorów: αQi= 1,00 ; αq1=l,33 ; αq2= 2,40 ; αq3=αq4…=αqr= 1,20 Przyczyna tego faktu leży w odmiennym założeniu przyjętym na wstępie analizy przez autora: obiekt mostowy zaprojektowany na najwyższą klasę obciążeń mostowych według wycofanej generacji polskich norm powinien mianowicie wymagać jednakowej ilości zbrojenia, co ten sam obiekt zaprojektowany według generacji norm europejskich.
EN In paper differences and analogies between two design code systems are presented and analyzed: Polish one, which has been recalled six years ago, but is still in use and European one, which is not fully introduced because a Polish national annex has not been introduced yet. The differences in moving loads arrangement are rather well known from the literature, so they are not described in detail. The differences in materials characteristics (steel and concrete), load and material partial safety factors and dimensioning methodology are presented and discussed more extensively. However, the analysis is restricted to just one bridge category (multi-girder bridge) and to ultimate limit state for bending. The final effect of the analysis is a proposal of adjustment factors to the Polish national annex to the European bridge loads code. The proposal concerns the highest load class (A). The factors set is as follows: αQi= 1,00 ; αq1=l,33 ; αq2= 2,40 ; αq3=αq4…=αqr= 1,20 The factors values are higher than suggested by other authors. The reason is that other researchers calibrated the adjustment factors in such a way, that loads applied by the both codes to a given bridge should result in the similar internal forces. In the author’s opinion this assumption in not correct, because it does not take into account the differences in materials characteristics, partial safety factors and dimensioning methodology between the both code systems. A better assumption is that a given bridge designed according to the both code systems should require a similar amount of reinforcement.
7 - 25
CC BY-SA (attribution - share alike)
public
4