W zależności od ilości danych do przetworzenia generowanie pliku może się wydłużyć.

Jeśli generowanie trwa zbyt długo można ograniczyć dane np. zmniejszając zakres lat.

Rozprawa doktorska

Pobierz BibTeX

Tytuł

Badanie procesu osadzania stopów srebro-miedź otrzymywanych na drodze elektrolizy

Autorzy

Promotor

| [ P ] pracownik

Recenzenci

| [ P ] pracownik

Język

polski

Streszczenie

PL Stop srebro-miedź osadzano elektrochemicznie z roztworów cyjanków, jodków i pirofosforanów. Stwierdzono, że w elektrolitach jodkowych istnieją najkorzystniejsze warunki elektrochemiczne i chemiczne dla współosadzania Ag i Cu. W kąpielach tych potencjały statyczne srebra i miedzi ulegają całkowitemu zbliżeniu a krzywe polaryzacji można nie tylko zbliżyć lecz nawet odwrócić ich wzajemne położenie. Przeprowadzono osadzanie stopów otrzymując zwarte i gładkie powłoki, o estetycznym wyglądzie, zawierające 1-30% wagowych miedzi. Stwierdzono, że w zakresie gęstości prądowych, w którym można otrzymać zwarte i gładkie powłoki proces współosadzania jest określony przez zjawiska dyfuzyjne a wydzielanie kationów Ag i Cu odbywa się z kompleksów /AgJ₂/ i /CuJ₂/. Ustalono, że w kąpielach cyjankowych istnieją niekorzystne warunki dla zbliżenia bardzo oddalonych potencjałów statycznych i krzywych polaryzacji srebra oraz miedzi. Wykazano, że stężenia miedzi w kąpieli powinny być wyższe od 40 g/l, ponieważ przy tym stężeniu następuje wyraźne zbliżenie potencjałów statycznych Cu do potencjałów statycznych Ag /niezależnie od stężenia KCN/. Ponadto, dla stężenia KCN/w/ = 15 g/l, wykazano, że stosunek stężeń Ag/Cu w kąpieli przy którym zawartość miedzi w stopie przekracza 1% musi być mniejszy od 0,54. Z kąpieli cyjankowych otrzymano gładkie i zwarte powłoki, gdy zawartość Cu nie przekraczała 10% wagowych. Powyżej 10% Cu w stopie jakość powłok wyraźnie się pogarszała. Na podstawie analizy wykresów sporządzonych w układzie graficznym skład roztworu-skład stopu ustalono, że w kąpielach pirofosforanowych srebro współosadza się z miedzią przy swojej granicznej gęstości prądowej. Wskazuje to, że w kąpielach pirofosforanowych otrzymanie przydatnych w praktyce powłok jest bardzo trudne. Wniosek ten potwierdziły próby współosadzania srebra z miedzią z kąpieli pirofosforanowych; otrzymane osady były proszkowate i słabo przyczepne. Przeprowadzone badania strukturalne pozwalają stwierdzić, że powstałe warstwy osadów są stopami stanowiącymi mieszaninę roztworów stałych α i β zgodnie z danymi dla wykresu fazowego Ag-Cu. Osady stopów były dobrze wykrystalizowane o czym świadczą duże wymiary krystalitów. Powłoki stopowe otrzymane z kąpieli jodkowych posiadają większe naprężenia wewnętrzne i zawierają większą zawartość Cu w roztworze niż stopy uzyskane z roztworów pirofosforanów.

Liczba stron

166

Sygnatura rozprawy w wersji drukowanej

DrOIN 110455

Katalog on-line

to2002020298

Pierwsza recenzja

Stanisław Kiciak

Miejsce

Poznań, Polska

Data

01.06.1987

Język

polski

Druga recenzja

Rajmund Sołoniewicz

Miejsce

Łódź, Polska

Data

26.05.1987

Język

polski

Status rozprawy

rozprawa doktorska

Miejsce obrony

Poznań, Polska

Data obrony

30.06.1987

Ta strona używa plików Cookies, w celu zapamiętania uwierzytelnionej sesji użytkownika. Aby dowiedzieć się więcej przeczytaj o plikach Cookies i Polityce Prywatności.