Formy spoiste, czyli piękno w oku patrzącego
[ 1 ] Instytut Architektury, Urbanistyki i Ochrony Dziedzictwa, Wydział Architektury, Politechnika Poznańska | [ P ] employee
2022
chapter in monograph
polish
- forma spoista
- strefowa budowa formy
PL Współczesny język sztucznej, architektonicznej przestrzeni wypiera język natury. Musi więc przejmować komunikacyjną funkcję języka wypieranego. „Prawda form natury”, przekazywana w czytelny sposób jest – zdaniem Konrada Lorenza – koniecznym warunkiem pozytywnego scenariusza ewolucji homo urbanus. Twórca ładu przestrzennego i użytkownik „ładnej” przestrzeni muszą posługiwać się wspólnym językiem rudymentarnego piękna. W rozdziale omówiono metodę badania form wizualnych, polegającą na zastosowaniu skali logarytmicznej. Skala ta jest używana jako narzędzie do wykrywania strukturalnych regularności. Odniesienie tych formalnych regularności do praw fizjologii (w szczególności prawa Webera-Fechnera) ujawnia strefową budowę form spoistych. Są one swego rodzaju projekcją stref w oku: od jego środka ku światu zewnętrznemu, projekcją krystalizowaną w artefaktach sztuki wizualnej. Wykryte regularności są przejawami „uniwersalnych struktur języka przestrzeni”. Harmonia piękna wizualnego – niczym harmonia w muzyce – podobnie organizuje materię form naocznych.
24 - 34
open repository
final published version
20